Lekarskie pijawki są pierścienicami o dość skomplikowanej budowie z dwustronną symetrią, które według właściwości rozwoju embriona zostały przydzielone do rzędu pijawek szczękowych.
Ciało pierścienic składa się z wielu segmentów. Segmentacja przejawia się nie tylko w strukturze zewnętrznej, ale i wewnętrznej. Stworzenia te mają rozwinięty system krwionośny, segmentacyjnie rozłożone narządy wydalnicze nefridie, system nerwowy typowy brzuszny łańcuszek nerwowy. Pierścienice mają wtórną jamę gębową celomę, która również jest segmentowa. Ciało pierścienic jest spłaszczone w kierunku grzbietowo-brzusznym.
Pijawki które żyją na wolności bywają drapieżne lub ektopasożytnicze. Podczas wysysania krwi przysysają się one do żywiciela. Zdecydowaną większość stanowią gatunki słodkowodne, lecz znane są tez ich formy morskie oraz lądowe.
Proces rozmnażania się pijawek lekarskich jest złożony i długi. One, jak i wszystkie inne pijawki są obojnakami. Zaplemnienie odbywa się drogą wszczepienia plemników. Jaja w kokonach pijawka lekarska składa do wilgotnej gleby na brzegu zamieszkiwanego zbiornika lub nosi na ciele po stronie brzusznej. W krótkim odstępie czasu z zapłodnionych jaj wylęgają się bardzo ruchliwe młode pijawki, mające typowy dla gatunku kolor i przystosowane do samodzielnego życia.
